ΚΛΌΟΥΝ
21.1.2020
Χαμογελάς πονάς
κρυφά θα κλαις
καθώς θα λες
ότι αγαπάς,
θα ζεις σαν να ζητάς
ζητιάνος μια χαρά
και δεν μπορείς
ν απορείς να ξενυχτάς
γιατί
κι αν ζεις,
ίσως δεν ζεις.
Δεν αναπνέεις δεν μπορείς
όλο απορείς,
τα μυστικά να όνειρα
δεν θες να δεις.
Μόνο με κάτι κομμάτια
της ψυχής,
σκουριασμένα να επικοινωνείς,
ψεύτικες αλήθειες της ζωής.
Γελάς πονάς κι απορείς
πόση αγάπη είχες
και τι πήρες και γελάς,
γιατί είσαι κλόουν
και κανείς δεν βλέπει
πίσω από το χαμόγελο
αν μπορείς,
πάλι εσύ να χαμογελάς,
με την αγάπη της ζωής